Vlietvoorde: een magische plek vol verhalen

Op en rondom de locatie van Vlietvoorde leefden mensen altijd al samen met de natuur. Zo vormden de oorspronkelijke strandwallen een aantrekkelijk gebied voor jagers en verzamelaars, die zich er rond 2.700 v.Chr. settelden. Het boeren begon en de landerijen trokken steeds meer mensen aan, tot er kleine nederzettingen ontstonden. Vanaf 12 v.Chr. maakte het gebied deel uit van het Romeinse Rijk dat langs de Limes met wachttorens en forten werd verrijkt. Een mijlpaal uit die tijd? Dat is toch wel het Kanaal van Corbulo. Het in 50 n.Chr. gegraven verbindingskanaal, bedoeld om de gevaarlijke Noordzee te omzeilen en troepen, materieel en bevoorrading van de Maas naar de Rijn te versnellen.

Het beroemde kanaal dankt haar naam aan de Romeinse generaal Corbulo die hier destijds opdracht toe gaf. Enkele honderden jaren gebruikten de Romeinen deze veilige waterroute richting de Romeinse stad Forum Hadriani (nu Voorburg), waar ook een insteekhaven was. Ruim 200 jaar later, na diverse renovaties en de val van het Gallische keizerrijk, werd de Corbulogracht niet meer gebruikt. Het is daarom bijzonder dat er nog zoveel van bewaard is gebleven. Dankzij de vele opgravingen en archeologische vondsten weten we nu hoe ingenieus de Romeinse soldaten het rivierlandschap destijds naar hun hand zetten. Genoeg redenen dus om dit best bewaarde geheim van Vlietvoorde te vieren. Zo blijft dit stukje geschiedenis in het huidige plan onbewoond. Het Kanaal van Corbulo zal je straks terug zien in het landschap door wisseling in beplanting.

Ook in de Gouden Eeuw, toen de economie bloeide en rijkdom ontstond, was de regio van Vlietvoorde een gewild gebied. Niet in de laatste plaats door de centrale ligging en het prachtige landschap. Vermogende stedelingen uit bijvoorbeeld Amsterdam investeerden hier in een ‘buiten’ op het platteland, als toevluchtsoord om de stinkende stad te ontvluchten. In de eeuwen die volgden bleef het gebied in trek, maar dit keer bij landbouwers en tuinders. De grootschalige teelt leverde ontzettend veel op, dus vervoerden ze hun waren - ook toen - per schuit richting de tuinbouwveiling in het welvarende Veur. Deze coöperatieve vereniging bracht allerlei producten onder de hamer. Van andijvie tot komkommers en bloemkolen tot penen.

Het landschap, met water in de hoofdrol, loopt als rode draad door de geschiedenis van dit gebied. Dat er al zoveel is beleefd en zelfs bewaard is gebleven, is wel heel bijzonder. Het nieuwste hoofdstuk Vlietvoorde is dan ook een goed afgewogen plan om de locatie eer aan te doen. Verwacht een kwalitatief, groen woongebied waar bewoners elkaar ontmoeten en bovenal te gast zijn in het landschap. Ofwel, een unieke woonbeleving zoals je die nergens anders vindt!